Proces odwróconej osmozy okazał się najbardziej zaawansowaną metodą usuwania soli z wody morskiej i zwiększania dostępu do czystej wody. Inne zastosowania obejmują oczyszczanie ścieków i produkcję energii.
Teraz zespół badaczy w nowym badaniu pokazuje, że standardowe wyjaśnienie działania odwróconej osmozy, akceptowane od ponad pięćdziesięciu lat, jest zasadniczo błędne. Po drodze badacze przedstawili inną teorię. Oprócz korygowania zapisów, dane te mogą umożliwić skuteczniejsze wykorzystanie odwróconej osmozy.
RO/odwrócona osmoza, technologia po raz pierwszy zastosowana w latach 60., usuwa sole i zanieczyszczenia z wody, przepuszczając ją przez półprzepuszczalną membranę, która pozwala wodzie na przepływ, blokując jednocześnie zanieczyszczenia. Aby dokładnie wyjaśnić, jak to działa, naukowcy wykorzystali teorię dyfuzji roztworów. Teoria ta sugeruje, że cząsteczki wody rozpuszczają się i dyfundują przez membranę wzdłuż gradientu stężenia, czyli cząsteczki przemieszczają się z obszarów o wysokim stężeniu do obszarów o mniejszej liczbie cząsteczek. Chociaż teoria ta jest szeroko akceptowana od ponad 50 lat i została nawet zapisana w podręcznikach, Elimelech powiedział, że od dawna miał wątpliwości.
Ogólnie rzecz biorąc, modelowanie i eksperymenty pokazują, że odwrócona osmoza nie jest wywoływana przez stężenie cząsteczek, ale przez zmiany ciśnienia w membranie.
Czas publikacji: 03-01-2024